Nabij het kerkhof van Ypecolsga, waarop nu deze klokkenstoel staat, stond al in 1132 een parochiekerk die gewijd was aan St. Odulphus. De kerk viel onder de St. Odulphusabdij te Staveren.

De kerk is in 1580, zoals alle Friese parochiekerken, overgegaan naar de reformatie. Het gebouw zelf is afgebroken in het midden van de 18e eeuw. De bewoners van Ypecolsga kerken sindsdien in Woudsend.

Deze plek is wellicht ooit getuige geweest van een heus wonder. Volgens de 16e-eeuwse kroniekschrijver Worp van Thabor wilden op 16 maart 1496 drie fourageerders (leden van het legeronderdeel dat voor de voorraden zorgt) van vreemde huursoldaten onder Ypecolsga vis uit karren en korven nemen zonder te betalen. Toen dorpelingen dat verhinderden, kwamen de huurlingen in groter getal terug naar Ypecolsga. De dorpelingen vluchtten in de toren van de St. Odulphuskerk, waarop de soldaten het rieten dak van de kerk in brand staken. De dorpelingen wisten echter langs de klokkentouwen uit de toren te ontkomen. De kerk brandde geheel uit en alles wat zich in de brand bevond ging verloren, met uitzondering van vijftien geconsacreerde hosties.

Blijkbaar kreeg dit wonder enige bekendheid, wat tot gevolg had dat veel vereerders en weldoeners naar Ypecolsga kwamen, die niet alleen eerherstel aan het Heilig Sacrament brachten maar die ook voor de nodige middelen zorgden, zodat de parochie na enige tijd weer over een kerk beschikte.

Op de algemene begraafplaats van de gemeente Wymbritseradiel staat nu een in 1956 vernieuwde dubbele klokkenstoel die een afwijkend helmdak met geschulpte rand heeft. De klokkenstoel herbergt 2 luidklokken uit 1664.

Bronnen:
– Bedevaartplaatsen in Nederland, Ypecolsga, H. Oldenhof (www.meertens.knaw.nl).
– De klokkestoelen van het Noordererf, S.J. van der Molen (1992).